Charity is the New Tax 

Terugkerend thema in verkiezingstijd is de groeiende kloof in de samenleving tussen arm en rijk. Om die te verkleinen wil GroenLinks-PvdA een miljonairsbelasting invoeren. Een klassiek staaltje sterkste schouders, zwaarste lasten.

Ironisch is wel dat GroenLinks-PvdA juist een nieuwe maatschappelijke tweedeling creëert in plaats van opheft: de jacht is geopend op de snelgroeiende bevolkingsgroep van miljonairs. Vorig jaar waren het er bijna 1,2 miljoen, 26.000 meer dan in 2021. De Zwitserse bank Credit Suisse voorspelt dat als het zo doorgaat, daar in de komende vijf jaar nog eens 200.000 bij komen. Het aantal miljonairs in Nederland, veelal ondernemers, groeit daarmee harder dan in de Verenigde Staten. Het plan van GroenLinks-PvdA impliceert dat al die miljonairs op dit moment vrijuit gaan, alsof ze nu geen belasting betalen. Maar dat is natuurlijk onzin. Bovendien blijken veel mensen die het goed getroffen hebben in het leven, juist van harte bereid om iets terug te geven aan de samenleving die hen in staat heeft gesteld om zo groot te worden. Een mooi voorbeeld daarvan is The Giving Pledge, de campagne die is gestart door Bill Gates en Warren Buffet om extreem rijke mensen te doen beloven dat ze een groot deel van hun vermogen aan goede doelen zullen schenken. 231 vermogenden en miljardairs hebben de belofte ondertekend. Klinkt goed, maar niet iedereen is enthousiast. Want filantropie is ondemocratisch en maakt de ontvanger afhankelijk van de weldoener. Filantropen worden weggezet als belastingontwijkers, die de giftenaftrek als een fiscale sluiproute gebruiken om er zelf beter van te worden. Maar zolang structurele hervorming van ons belastingstelsel nog op zich laat wachten, zou ik zeggen: blijf vooral geven.  

Paul Laseur