Blog: Knelpunt samenloop kwijtscheldingswinstvrijstelling en verliesverrekeningsregels
Per 1 januari 2022 zijn de regels voor verrekening van verliezen voor de vennootschapsbelasting aangepast. De aanleiding van deze wetswijziging ligt in het op 15 april 2020 gepubliceerde rapport ‘Op weg naar balans in de vennootschapsbelasting’ gepubliceerd door de Adviescommissie belastingheffing van multinationals (hierna: de Commissie Ter Haar I).
Het doel van de wetswijziging is ervoor te zorgen dat multinationals in een jaar waarin zij winst maken, altijd vennootschapsbelasting betalen.
Speerpunten Commissie Knelpunten
De Commissie Knelpunten van de NOB heeft als speerpunt bijdragen te leveren aan bestaande fiscale wet- en regelgeving, daar waar er signalen zijn dat deze in de praktijk knelt. Het kan daarbij gaan om knellende wetgeving, knellende uitvoering en/of knellende rechtsbescherming. De Commissie Knelpunten heeft signalen ontvangen dat de per 1 januari 2022 ingevoerde verliesverrekeningsregels in de vennootschapsbelasting knellen als het gaat om de samenloop met andere regelingen in de vennootschapsbelasting. Het meest in het oog springend is de samenloop met de kwijtscheldingswinstvrijstelling.
Knelpunt Samenloop verliesverrekening en kwijtscheldingswinstvrijstelling
De nieuwe verliesverrekeningsregels in de vennootschapsbelasting frustreren de werking van andere fiscale regelingen, doordat de wetgever niet heeft willen voorzien in een samenloopregeling. Een voorbeeld waarbij dit wringt, is de kwijtscheldingswinstvrijstelling. Als een belastingplichtige schulden heeft en deze schulden worden door de crediteur (gedeeltelijk) kwijtgescholden, bijvoorbeeld bij een crediteurenakkoord, dan levert dit in principe belastbare winst op. Omdat belastingheffing in deze situatie zou kunnen leiden tot het faillissement van de belastingplichtige, bestaat de kwijtscheldingswinstvrijstelling. Deze vrijstelling is oorspronkelijk ontstaan in jurisprudentie van de Hoge Raad (bijvoorbeeld HR 16 maart 1932, B, nr. 5188).
Door de samenloop van de huidige verliesverrekeningsregels en de kwijtscheldingswinstvrijstelling kan de belastingplichtige zich geconfronteerd zien met een aanslag vennootschapsbelasting. Als de (gedeeltelijke) kwijtschelding van de schulden boven een bepaald drempelbedrag uitkomt, zal er over deze papieren winst immers vennootschapsbelasting moeten worden betaald, waardoor de belastingplichtige alsnog in staat van faillissement kan raken of anderszins in de problemen kan komen. Dit lijkt in strijd te zijn met de gedachte achter de kwijtscheldingswinstvrijstelling.
Voorstel Commissie Knelpunten
Het veroorzaken van faillissementen die voorkomen hadden kunnen worden, bijvoorbeeld bij een doorstart na een crediteurenakkoord, maar ook het beperken, kan naar de mening van de Commissie Knelpunten niet de bedoeling zijn van de nieuwe verliesverrekeningsregels.
De Commissie doet dan ook het voorstel om de tekst van artikel 20 lid 2 Wet Vpb 1969 zodanig aan te passen dat deze niet meer resulteert in uitkomsten die in de weg zitten aan andere wettelijke bepalingen. Ten aanzien van de kwijtscheldingswinstvrijstelling betekent dit dat de nieuwe verliesverrekeningsregels worden ‘uitgezet’ als een belastingplichtige kwijtscheldingswinst realiseert.
Auteurs: Margriet Lukkien / Rhys Bane / Johan Koolen / Nick van den Hoek / Ivo Kuipers
